Κάλεσμα Στήριξης στον Απεργό Πείνας, Πάνο Ρούτσι, πατέρα Θύματος των Τεμπών, την Κυριακή, 21/09, 6:30 μμ στο Σύνταγμα

Από τη Δευτέρα 15.9 ο Πάνος Ρούτσι, πατέρας του 22χρονου Ντένις, ενός από τα 57 θύματα του εγκλήματος στα Τέμπη, ξεκίνησε απεργία πείνας, ως μέσο πίεσης και αγανάκτησης με τις διαδικασίες Δικαιοσύνης και κυβέρνησης, με κύριο αίτημα την εκταφή του παιδιού του, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και να εξακριβωθούν οι ακριβείς λόγοι θανάτου του, ένα αίτημα το οποίο απορρίπτουν σθεναρά η εισαγγελία και οι αρχές. Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον Πάνο Ρούτσι και στεκόμαστε στο πλευρό του. Είμαστε με τους γονείς των θυμάτων των Τεμπών μέχρι τέλους.

Δεν θα ζήσουμε σε μια χώρα χωρίς Δικαιοσύνη.

Καλούμε εργαζόμενους και εργαζόμενες, το λαό και τη νεολαία, καθημερινά στο Σύνταγμα, για να εκφράζει τη συμπαράσταση του.

Την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2025 κα ώρα 18:30 στο Σύνταγμα στο σημείο-μνημείο που είναι γραμμένο το όνομα του γιού του, μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη στη Βουλή, θα συμπαρασταθούμε και θα στηρίξουμε το αίτημα του απεργού πείνας Π. Ρούτσι.

Τις τελευταίες μέρες οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών και οι τραυματίες του κρατικού εγκλήματος βρίσκονται σε μια νέα τροπή του δράματος: Μετά τα αλλεπάλληλα μπαζώματα του χώρου και την εξαφάνιση των στοιχείων που αποδεικνύουν το έγκλημα, ο Ανακριτής έκλεισε την ανάκριση χωρίς να ενσωματώσει κρίσιμα στοιχεία, ο Εισαγγελέας προχώρησε σε απαγγελία κατηγοριών-εξπρές χωρίς να αγγίξει βασικούς υπαίτιους της κατάστασης στους σιδηρόδρομους, οι γονείς που έχουν ζητήσει εκταφή των παιδιών τους εισπράττουν αρνητική απάντηση.

Στηρίζουμε τις οικογένειες των 57 θυμάτων της κρατικής αναλγησίας και των ιδιωτικοποιήσεων στα Τέμπη. Δεν θα αφήσουμε να ξεχαστούν οι εγκληματικές ευθύνες των αρμοδίων στο σιδηροδρομικό δίκτυο, που οδήγησαν 57 ανθρώπους στον θάνατο και εκατοντάδες στα νοσοκομεία με βαριές βλάβες και μόνιμες αναπηρίες.

Φυσικά στην όλη υπόθεση δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για μεμονωμένο περιστατικό. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν έρθει στο φως όλες οι δυσλειτουργίες του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, όπου ολόκληρα τμήματα του δικτύου δούλευαν και συνεχίζουν να δουλεύουν χωρίς τηλεδιοίκηση, χωρίς φωτεινούς σηματοδότες, χωρίς σημάνσεις, χωρίς κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, ενώ οι καταγγελίες των σωματείων για τις ελλείψεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο και γενικά στις συγκοινωνίες είναι δεκάδες και δείχνουν πως το δυστύχημα των Τεμπών ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο τους συγγενείς των 57 νεκρών, αφορά τις ζωές όλων μας.