Στήριξη στα αιτήματα του ΣΤΑΖΟΕ από Σωματεία
Όλοι εμείς οι τεχνικοί απασχολούμενοι σε ζωντανές οπτικοακουστικές εκδηλώσεις (τεχνικοί ήχου, φωτισμού, εικόνας και σκηνής) βιώνουμε εδώ και 1 χρόνο την ανεργία χωρίς ουσιαστική στήριξη και προοπτική επανεκκίνησης των εργασιών μας για το άμεσο μέλλον.
Το μέλλον του επαγγέλματός μας μοιάζει δυσοίωνο από την στιγμή που δεν έχουμε κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα και παραμένουμε αόρατοι για οποιοδήποτε σύστημα καταγραφής και απογραφής.
Με αφορμή την “κρίση” της πανδημίας βγήκαν στην επιφάνεια όλες οι παθογένειες αυτού του κλάδου. Ενδεικτικά: εργοδότες που δεν κολλάγανε ένσημα, εργοδότες που κολλάγανε λάθος κωδικούς ενσήμου (χειριστές Η/Υ, DJ, χειριστές αεροσκαφών κ.ά.), συναυλιακοί χώροι και εταιρείες ενοικίασης ηχητικού και φωτιστικού εξοπλισμού που δεν διαθέτουν τους απαιτούμενους ΚΑΔ ώστε να μπορούν να ασφαλίσουν τεχνικούς.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το να μη μπορούμε να αποδείξουμε την προϋπηρεσία μας και ως εκ τούτου η πλειοψηφία των τεχνικών να μείνει εκτός των μέτρων στήριξης από την αρχή της πανδημίας.
Ζητάμε την άμεση δημιουργία κωδικών ασφάλισης που να περιγράφουν το επάγγελμά μας και την σύναψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλο τον κλάδο ώστε να αρχίσουμε να οργανώνουμε την επόμενη μέρα που θα επανέλθουμε σε μία κανονικότητα.
Την ίδια ακριβώς στιγμή που αγωνιούμε για την επόμενη μέρα και αγωνιζόμαστε να επιβιώσουμε, μεγάλη μερίδα τεχνικών δέχεται πιέσεις - εκβιασμούς από εργοδότες για να ανοίξει μπλοκάκι (Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών). Αυτό μας βρίσκει καθολικά αντίθετους καθώς είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι, παρόλο που είμαστε περιστασιακά απασχολούμενοι, το επάγγελμά μας αφορά σε εξαρτημένη εργασία με όλες τις διατάξεις που απορρέουν από το χαρακτηρισμό αυτό. Δεχόμαστε πιέσεις για να γίνουμε “εργολάβοι” ενώ είμαστε εργαζόμενοι.
Με το ΔΠΥ δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στις ώρες εργασίας που συνήθως υπερβαίνουν τις οκτώ και σε συνθήκες περιοδειών υπερβαίνουν και τις 18 με 20 ανά ημέρα, ενώ οι κίνδυνοι που απειλούν την σωματική μας ακεραιότητα είναι πολλοί λόγω της εργασίας σε (ύψος, υψηλών φορτίων, υψηλών ηλεκτρικών φορτίων, ψυχολογικής πίεσης, κλπ)και στην περίπτωση εργατικού ατυχήματος οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας δεν καλύπτουν τον εργαζόμενο με μπλοκάκι.
Επί της ουσίας, πίσω από το μπλοκάκι κρύβεται η εξαρτημένη εργασία η οποία μεταμφιέζεται σε αυτοαπασχόληση. Προκειμένου οι εργοδότες να αποποιηθούν κάθε ευθύνη και να πληρώνουν λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές, αποζημιώσεις, υπερωρίες κ.ά., παρακάμπτεται όλο το θεσμικό πλαίσιο που προστατεύει τον εργαζόμενο σε ό,τι αφορά ωράρια, ελάχιστα όρια αμοιβών, επιδόματα και κοινωνική ασφάλιση.
Απαιτούμε να εργαζόμαστε, όχι ως “κωπηλάτες σε γαλέρα”, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αλλά ως εργαζόμενοι τεχνικοί με εξειδικευμένες γνώσεις και προϋπηρεσία.
Ζητάμε τα αυτονόητα. Αξιοπρεπή αμοιβή, ανθρώπινα ωράρια εργασίας και ασφάλιση μέσω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Το ό,τι εργαζόμαστε πίσω από τους προβολείς της σκηνής δεν σημαίνει πως θα πρέπει να μένουμε στο σκοτάδι.
Άμεση δημιουργία Κωδικών ασφάλισης!
Με την στήριξη των συναδέλφων που δραστηριοποιούνται στο Θέαμα - Ακρόαμα:
- Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος
- Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών
- Ένωση Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης - Οπτικοακουστικού Τομέα
- Σωματείο Εργαζομένων Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
- Σωματείο Καθηγητών Χορού
- Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού
- Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδας
- Ένωση Λυρικών Πρωταγωνιστών Ελλάδας
- Σωματείο Τεχνικού Βοηθητικού & Λοιπού Προσωπικού Εθνικής Λυρικής Σκηνής
